به حيرتم ز کساني که بهر منصب و جاه هزار خفت و خواري به خود روا دارند در آرزوي مقامي که بس نپايد دير به هر دري پي تعظيم سر فرود آرند پیام اوز/ فاطمه قاسمی: انسانها بهصورت فطري و ذاتي و به اقتضاي سرشت و طبيعتشان شهرتطلب و مقامدوست هستند و همواره در پي حفظ منافع شخصي خويش و صيانت نفس. هر کنشي که فرد انجام ميدهد، چه بهصورت فردي يا اجتماعي، پيش از همه، بهمنظور بيشينه کردن منافع و قدرت خويش است. هرچند حُبّ شهرت و ميل به جلبتوجه آرزويي مشروع و انگيزة خوبي براي مسئوليتپذيري و پيشرفت در جامعه است، اما افراط در آن موجب تکبر و جاهطلبي است، و فرد را از نظر اجتماعى منفور و منزوى و حتي به بردگي فکري دچار ميسازد تا جايي که در اين راه از هر چيزي که او را به جلال و دولت برساند، حتي اگر با حيثيت انساني او منافات داشته باشد، استقبال ميکند. شيفتگان خدمت، در هر پست و مقام، به خدمت به خلق و رضاي خدا ميانديشند، و جاهطلبان و قدرتطلبان در فکر تسخير دلهاي مردم براي دستيابي به موقعيت اجتماعي و قدرت هستند تا از اين طريق، به اهداف دنيوي خود دست يابند و تنها هدفشان کسب و حفظ قدرت است و در اين راستا از هر وسيلهاي براي رسيدن به هدف استفاده ميکنند؛ از سر دادن شعار پوپوليستي و عوامفريبي که به مذاق اکثريت خوش آيد، تا تخريب شخصيت ديگران. رياست ممكن است حق , ...ادامه مطلب