کلر ژوبرت درآموزشگاه کرانی: کودکان به کتاب همانند غذا نیاز دارند، هر روز برای آنان کتاب بخوانید

کلر ژوبرت نویسنده فرانسوی تبار مقیم ایران که به دعوت کتابخانه بانو و کودک ونوجوان اوز برای اجرای پروژه سلام کتاب ۹ به اوز آمده عصر امروز ۳ بهمن، با اولیا آموزشگاه کرانی به گفت و گو نشست.

در این نشست علاوه بر اولیا و مربیان آموزشگاه کرانی، فروغ هاشمی رئیس ارشاد، ابراهیم احمدی مدیر مسئول پیام اوز و فوزیه خضری از موسسین کتابخانه بانو  و فائزه طیوری کتابدارکتابخانه حضور داشتند.

فتحیه فتحی مدیر آموزشگاه کرانی و یکی دیگر از موسسین کتابخانه بانو در ابتدا توضیحاتی در مورد شهر اوز و گسترش امر کتابخوانی در این شهر و ترویج آن به ویژه از سال ۹۵ که این شهر در پروژه پایتخت کتاب شرکت کرده است، داد.

در ادامه نشست شرکت کنندگان پرسش هایی را مطرح کردند و کلر ژوبرت پاسخ داد که گزیده آن به شرح زیر است:

*از کودکی به کتابخوانی علاقه داشتم، با وجود این که پدر و مادرم شاغل بودند به این امر ادامه دادم. فرانسوی ها اعتقاد دارند انسان باید نویسنده متولد شود اما من اعتقاد ندارم. از کودکی مطالبی را می نوشتم. وقتی بچه دار شدم آرزویم این بود که فرزندانم کتابخوان باشند و به ترتیب نوشته هایم را به چاپ رساندم.

*برای تشویق کودکان به نوشتن و نویسندگی باید پشتیبان آنان باشید، به مطالب و سخنان آنان گوش فرا دهید و آن ها را راهنمایی کرده و بازخورد بدهید اما نقدهایتان باید نرم  مهربانانه باشد. همه ما برای بهتر نوشتن باید بیشتر بخوانیم. اگر کودکان داستان های جذاب و کسل کننده را از هم تشخیص بدهند، جذاب می نویسند. کسانی که می خواهند بنویسند باید نسبت به دیگران دقیق تر باشند و از آن چه اطرافشان می گذرد ایده بگیرند

*قبل از چاپ کتاب هایم، زیاد می نوشتم و آزمون و خطا می کردم. اگر در کودکی کتاب بچه ها به چاپ برسد ممکن است زود اشباع شده و تنبل شوند بنابراین باید متوجه عوارض منفی آن بود. می توان آثار آنان را ابتدا در نشریات به چاپ رساند پس از رسیدن به پختگی به صورت کتاب چاپ کرد. داستان های من بیشتر برای کودکان است، دوست دارم برای بزرگسالان بنویسم ولی دراین مورد تخصص ندارم.

*برای بچه ها زیاد کتاب بخوانید. کتاب و کتابخوانی مانند غذا هست  و باید هر روز برای فرزندان کتاب بخوانید، حتی اگر ۵ دقیقه باشد. تصویرهای داخل کتاب نیز می تواند خیلی به فرزندان کمک کند.

* رشته تحصیلی ام علوم تربیتی است اما من ابتدا نویسندگی را شروع کردم وبعد دنبال رشته تحصیلی ام رفتم گرچه این رشته در ادامه کار به من کمک کرد اما از ابتدا کودکان و نویسندگی در این عرصه را دوست داشتم. کتابخانه انجمن کودکان کار در تهران و فضای کتابخانه و کودکان عضو کتابخانه برای نوشتن به من بسیار کمک کرد.

*شاید در شرایط مقایسه شرایط ایران و فرانسه نباشم اما نظام آموزشی ایران همچنان بیشتر برروی محفوظات کار می کند و از ادبیات کودک به خوبی استفاده نمی شود اما میزان احترام به بزرگترها همچنان نزد کودکان ایرانی به مراتب بیشتر از کودکان فرانسوی است.

*در شرایط کنونی ۳ مسئله ای که بیشتر باید برای کودکان بنویسیم و تفهیم کنیم شامل: مهارت های زندگی ، مسایل دینی به صورت غیر مستقیم و فراهم کردن شرایط برای تقویت قوه تفکر و تخیل در کودکان است.

*برای ترویج کتابخوانی و تمایل کودکان به آن نویسنده ها باید کتاب های خود را جذاب کرده و تصویرهای جذاب داشته باشند. داستان های کوتاه و داشتن طنز می تواند به جذابیت کتاب های کودکان بیافزاید. باید صمیمانه از کسانی که در سالیان اخیر در زمینه کتابخوانی تلاش کرده اند، سپاسگزار باشیم. من ترویج کتابخوانی را درشهرهایی که سفر کرده ام از جمله:  اوز، نیشابور و کلاله به صورت ملموس مشاهده کرده ام.

*اگر بخواهم کتاب های کودکان ایرانی و خارجی را مقایسه کنم نویسندگان ایرانی باید با شجاعت بیشتری کتاب ها را بنویسند و به کتاب ها تنوع بیشتری ببخشند. محدودیت ها در ایران و سایر کشورها وجود دارد اما با دیدگاه های متنوع می توان جذابیت را در کتاب ها به وجود آورد.